මරණීය දණ්ඩනය
කුලගෙයෙහි කැණිමඩලට ඔබම තැබූ ගිණි නිවන්නට
කුලගෙයෙහි කැණිමඩලට ඔබම තැබූ ගිණි නිවන්නට
තුංමං හංදියක .. දකුණටැයි කියයි මාර්ග සිතියම
නිවෙන ඇවිලෙන හැඟුම් පොකුරක්….
සිඳී ගිය දිය කඩිත්තක් අතහැර නොගිය රවුම්
සිංහලෙන් ආත්මය අතගා ඉංගිරිසියෙන් අනාත්මය
උදෑසන ඝන මීදුම කැබලි කර සීසීකඩ දුම්රියක්
යන්න ඕන වෙන්නේ ආදරය නැති නිසා නෙවේ… හුඟක්
නින්ද එන්නෙම නැති දිගු රාත්රියකදි තනිකමට
“ආදරේ කොපමණද” ඇසු විට පෙන්නු මේ මහ කන්ද
ලෝකෙට පේන්නෙ ඔයාට මාවත් මට ඔයාවත් නැතුව
සදාකාලිකයැයි සිතූ මා වටකොට හැමූ තනිකම්
හෙට නෑ අනිද්දාවත්….
පත් හැලීම නම් අත්හැරීම ය ගස් පෙම් කරන්නේ
මා කොළඹ රැකියාව කළ කාලයේ මොරටු සරසවියෙන්
පාන්දරින් අත ලගට තේඑක දුන්නට කෑම ටික
පැලුණු තොල් නියපහර ලද කම්මුල් රිදෙන
ඔබ තෝරාගෙන ඇත්තේ කර්කශම හදවතකි මතුපිට
එපා ඇයි එපා එපා කියන්නේ එපා නිසා එහෙනම්
පියා නියා ඔයා තියා එයා ගියා ප්රියා
මේ වැල් පාලම අප දෙදෙන සිටින… නුඹ තදින්
කවි හිතක් මොන තරම් මුග්ධද? කියා දුන් නුඹ
අපේ ආදරයත් හරියට හයිකුවක් වගේ එක පේළියකට
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * නෙළුම් මලේ පෙති.. කඩන්නැතුව
ප්රේමයෙන් ඉක්බිති.. හදවත් නොතිබුණෝ හදවත්